"ตราบใดที่เรายังมีมือสองมือ ก็อย่าไปดูถูกมือของเรา หากเราจะวาดสิ่งที่เราคิดด้วยมือของเราเอง"ในยุคดิจิตอล ทำให้ทุกคนทำงานศิลปะได้อย่างง่ายดาย สะดวกกว่ายุคเมื่อสักยี่สิบปีที่ผ่านมา แต่สำหรับผมแล้ว การสเก็ตช์ภาพด้วยดินสอบนกระดาษ กลับทำให้ผมเข้าถึงความคิดของตัวเองได้ดีกว่าและยังสามารถทำได้ทันทีที่ผมคิด เมื่อไอเดียมันบังเกิดขึ้นในขณะเวลานั้น จากภาพที่อยู่ด้านบนเป็นภาพที่ผมร่างภาพความคิดในการทำงานออกแบบนิทรรศการให้กับมูลนิธิหม่อมเจ้ามารศีสุขุมพันธุ์ บริพัตร เมื่อปี 2019
จากประสบการณ์เท่าที่ผมเห็นทั้งในการเรียนการสอน การทำงานจริง นักออกแบบส่วนใหญ่มักจะใช้ความสามารถของโปรแกรมคอมฯ จนลืมทักษะของตนเองที่ติดตัวมา แล้วอะไรรู้ไหมครับ หลายๆงานที่ผมเห็นก็มักจะไม่ค่อยจะตอบสนองความคิดของคนๆนั้นเท่าที่ควร เช่น การนำภาพต่างๆ มาตัดแปะ เรียงตามตำแหน่งทัศนียภาพ แต่ว่ามันไม่ถูกต้องตามทัศนียภาพ มันผิดเพี้ยน
ความมีเสน่ห์ของลายเส้น การวาดด้วยความรวดเร็ว ฉับพลัน กลับทำให้ผู้ที่กำลังสนทนาด้วยอยู่นั้น เกิดความเข้าใจการสื่อสารความคิด และประทับใจได้ดี โดยเฉพาะอย่างย่ิง นั่นมันคือลายเส้นของเรา ไม่มีใครมาเหมือนเราได้ครับ